fifaxa

Οι δισεκατομμυριούχοι στις ΗΠΑ πληρώνουν ένα μικρό ποσοστό του πλούτου που συγκεντρώνουν σε φόρους σε σύγκριση με τη μείωση που πληρώνουν οι απλοί Αμερικανοί από τους μισθούς τους.

Τώρα, ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν θέλει αυτό να αλλάξει: ο προϋπολογισμός του που μόλις αποκαλύφθηκε για το οικονομικό έτος 2024 περιέχει μια σειρά από αυξήσεις φόρων με έμφαση στη δέσμη λέιζερ σε δισεκατομμυριούχους, πολυεκατομμυριούχους και μεγάλες εταιρείες, με στόχο τη μείωση του ομοσπονδιακού ελλείμματος κατά 3 τρισεκατομμύρια δολάρια την επόμενη δεκαετία στην δεκάρα των πλουσιότερων Αμερικανών.

Η ιδέα να κάνουμε τους δισεκατομμυριούχους να πληρώνουν υψηλότερους φόρους κερδίζει δυναμική και προκαλεί διαμάχες εδώ και χρόνια. Ο πιο γνωστός πρωταθλητής του είναι η γερουσιαστής Ελίζαμπεθ Γουόρεν, η οποία πρότεινε φόρο περιουσίας το 2019 σε νοικοκυριά με καθαρή περιουσία βόρεια των 50 εκατομμυρίων δολαρίων, επικαλούμενη μια ανάλυση ότι το πλουσιότερο 0,1 τοις εκατό των Αμερικανών πιθανότατα θα πλήρωνε μόλις το 3,2 τοις εκατό της περιουσίας τους στο φόρους εκείνο το έτος, ενώ άλλοι θα πλήρωναν 7,2 τοις εκατό.

Παρά τις διαμαρτυρίες ορισμένων δισεκατομμυριούχων, αυτό το μακροχρόνιο προοδευτικό θέμα της ατζέντας γίνεται ολοένα και πιο mainstream. Η ανισότητα πλούτου στις ΗΠΑ έχει αυξηθεί απότομα τις τελευταίες δεκαετίες και το μερίδιο των Αμερικανών που έχουν δυσμενή άποψη για τους δισεκατομμυριούχους έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Σε μια ανάλυση του 2021, η ProPublica υπολόγισε ότι μεταξύ 2014 και 2018, οι 25 πλουσιότεροι Αμερικανοί της λίστας, συμπεριλαμβανομένων των Elon Musk, Warren Buffett και Jeff Bezos, πλήρωσαν πραγματικό φορολογικό συντελεστή 3,4 τοις εκατό στο εισόδημά τους. Οι εξαιρετικά πλούσιοι μπορούν να το κάνουν αυτό επειδή το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου τους προέρχεται από την κατοχή περιουσιακών στοιχείων, όχι από το εισόδημα από μισθούς και χρησιμοποιούν μια σειρά από σκοτεινά φορολογικά κενά και λογιστικές κινήσεις για να λάβουν χαμηλότερο φορολογικό συντελεστή στα περιουσιακά τους στοιχεία από ό,τι θα έκαναν διαφορετικά. Σύμφωνα με τα φορολογικά αρχεία που έλαβε η ProPublica, ο Μασκ πλήρωσε μηδενικό ομοσπονδιακό φόρο εισοδήματος το 2018. Ο πρώην Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δεν πλήρωσε ομοσπονδιακό φόρο εισοδήματος το 2020 επειδή ανέφερε τόσες πολλές απώλειες επιχειρήσεων εκείνο το έτος.

Γι’ αυτό ίσως ο Μπάιντεν υιοθέτησε μια ατζέντα που να υποχρεώνει τους δισεκατομμυριούχους να πληρώνουν το μερίδιο που τους αναλογεί. Η πρόσφατη προσοχή των προέδρων στη φορολόγηση των πλουσίων είναι μια έντονη αντίθεση με αυτό που είπε περιβόητα σε μια αίθουσα πλούσιων χορηγών κατά τη διάρκεια της προεδρικής εκστρατείας του το 2019 ότι τίποτα δεν θα άλλαζε ουσιαστικά για αυτούς.

Από την ανάληψη των καθηκόντων του, ωστόσο, ο Μπάιντεν έχει δηλώσει την επιθυμία να αλλάξει αρκετά για τους υπερπλούσιους σε μια προσπάθεια να χαλιναγωγήσει την ανισότητα του πλούτου και να αυξήσει τα έσοδα για σημαντικά κυβερνητικά προγράμματα όπως η Κοινωνική Ασφάλιση. Το σχέδιο προϋπολογισμού Μπάιντεν πέρυσι περιείχε πολλές παρόμοιες ιδέες όπως φέτος, συμπεριλαμβανομένου ενός φόρου 20 τοις εκατό για τα νοικοκυριά με πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια. (Αυτή η πρόταση, ο νόμος περί ελάχιστου φόρου εισοδήματος δισεκατομμυριούχων, εισήχθη στη Βουλή αλλά δεν έχει ψηφιστεί.) Στην ομιλία του για την κατάσταση της Ένωσης τον Φεβρουάριο, ο Μπάιντεν υπερηφανεύτηκε ότι πέρασε έναν ελάχιστο φόρο 15 τοις εκατό στις μεγάλες εταιρείες ως μέρος του Νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού. Ας τελειώσουμε όμως τη δουλειά. Υπάρχουν περισσότερα να κάνουμε, είπε. Πρέπει να επιβραβεύουμε την εργασία, όχι μόνο τον πλούτο, ανακοίνωσε, καθώς ζήτησε νέο ελάχιστο φόρο για τους υπερπλούσιους.

Οι ιδιαιτερότητες αυτού του φόρου δισεκατομμυριούχων αποκαλύφθηκαν σε αυτόν τον προϋπολογισμό: ένας φόρος 25 τοις εκατό σε όλο τον πλούτο άνω των 100 εκατομμυρίων δολαρίων, που εκτιμάται ότι θα ισχύει μόνο για το 0,01 τοις εκατό των Αμερικανών.

Με ένα Κογκρέσο που δεν ελέγχεται πλέον από τους Δημοκρατικούς, μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού, συμπεριλαμβανομένων των σημαντικών αυξήσεων φόρων για τους πλούσιους, δεν είναι πιθανό να περάσει. Και δεν είναι τόσο απλό να πείσεις τους δισεκατομμυριούχους να πληρώνουν πραγματικά πολύ υψηλότερους φόρους: Υπάρχει μια καλά λαδωμένη βιομηχανία διαχειριστών πλούτου και φορολογικών εμπειρογνωμόνων των οποίων η δουλειά είναι να βρουν νέους εφευρετικούς τρόπους για να μειώσουν τις φορολογικές υποχρεώσεις των πελατών τους, είτε διοχετεύουν χρήματα σε φαινομενικά φιλανθρωπικά κεφάλαια που συμβουλεύονται οι χορηγοί ή ξεπούλημα μετοχών προκειμένου να αναφέρουν τεράστιες επενδυτικές ζημίες, γεγονός που μειώνει τους φόρους που οφείλει κάποιος. Αλλά η νέα ρητορική του Μπάιντεν γύρω από την ανισότητα του πλούτου σηματοδοτεί ότι η κυβέρνηση ποντάρει στη φορολόγηση των πλουσίων ως ένα πολιτικά κερδοφόρο μήνυμα.

Τι θα άλλαζε για τους πλούσιους;

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο προτεινόμενος προϋπολογισμός του Μπάιντεν δεν περιλαμβάνει αυξήσεις φόρων σε οποιονδήποτε κερδίζει κάτω από 400.000 δολάρια. Όσοι βγάζουν περισσότερα από 400.000 $ ετησίως θα δουν τον ανώτατο φορολογικό τους συντελεστή στον φόρο εισοδήματός τους να αυξάνεται, από 37 τοις εκατό σε 39,6 τοις εκατό ουσιαστικά, μια κατάργηση της μείωσης των συντελεστών που περιλαμβάνεται στον νόμο Trumps 2017 Tax Cuts and Jobs, ο οποίος μειώνει τους φόρους για τους πλουσιότερους Αμερικανοί οι περισσότεροι.

Οι υπόλοιπες προτεινόμενες αλλαγές επικεντρώνονται σε εξαιρετικά υψηλά εισοδηματικά άτομα και επιχειρούν μια φιλοσοφική αλλαγή σχετικά με το τι είδους χρήματα θα πρέπει να φορολογούνται με ποια ποσά. Το γεγονός είναι ότι τα χρήματα που κερδίζονται από την κατοχή και την επένδυση κεφαλαίου φορολογούνται με πολύ χαμηλότερο συντελεστή από τα χρήματα που κερδίζουν πολλοί άνθρωποι δουλεύοντας μια δουλειά και πληρώνοντας έναν μισθό. Ο πλούτος των δισεκατομμυριούχων συχνά δεν προέρχεται από μισθό, αλλά από τη συγκέντρωση περιουσιακών στοιχείων όπως εταιρείες, ακίνητα και μετοχές. Τα κεφαλαιουχικά κέρδη φορολογούνται μόνο όταν πωλείται ένα περιουσιακό στοιχείο και ο τρέχων ανώτατος συντελεστής φόρου κεφαλαιουχικών κερδών είναι 20 τοις εκατό. Συγκρίνετε το με τον τρέχοντα ανώτατο φορολογικό συντελεστή 37 τοις εκατό για το εισόδημα που αποκτάται μέσω εργασίας.

Αυτή τη στιγμή, στο παιχνίδι των χρημάτων τους έναντι του ιδρώτα σας, τα χρήματά τους κερδίζουν, είπε η Έρικα Πέιν, προοδευτική στρατηγός και ιδρύτρια της Patriotic Millionaires, μιας ομάδας υπεράσπισης που ζητά υψηλότερους φόρους στους υπερπλούσιους. Κάθε δολάριο εργαζομένων αξίζει λιγότερο από κάθε δολάριο που βγάζει ένας επενδυτής της Wall Avenue. Μαθηματικά, η χώρα δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο από το να γίνει πιο άνιση.

Ο προϋπολογισμός του Μπάιντενς προτείνει τη φορολόγηση των κεφαλαιουχικών κερδών με περίπου τον ίδιο συντελεστή με το εισόδημα για όσους κερδίζουν πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια, πράγμα που σημαίνει ότι ο κορυφαίος φορολογικός συντελεστής κεφαλαιακών κερδών θα είναι επίσης 39,6%. Προτείνει επίσης την επιβολή μη πραγματοποιηθέντος φόρου υπεραξίας για πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ. Μεγάλο μέρος της δύναμης και της επιρροής που ασκεί ο εξαιρετικά πλούσιος προέρχεται από την αξία των περιουσιακών στοιχείων που κατέχουν αυτήν τη στιγμή. Ο Έλον Μασκ, ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στη Γη, μπόρεσε να αγοράσει το Twitter για 44 δισεκατομμύρια δολάρια, όχι επειδή είχε τόσα μετρητά σε λογαριασμό ταμιευτηρίου, αλλά επειδή είχε αξία βόρεια των 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων και είχε τόσα πολλά πολύτιμα περιουσιακά στοιχεία, όπως το μερίδια στην Tesla και στη SpaceX, που θα μπορούσε να αξιοποιήσει για να χρηματοδοτήσει τη συμφωνία.

Ο Μπάιντεν προτείνει επίσης την αύξηση του φόρου επαναγοράς μετοχών από 1% σε 4%. Όταν μια εταιρεία αγοράζει τις δικές της μετοχές από την ανοιχτή αγορά, ο αριθμός των μετοχών που διαπραγματεύονται μειώνεται, επομένως η αξία ανά μετοχή αυξάνεται. Είναι μια κίνηση που ωφελεί τους μετόχους. έγινε ολοένα και πιο δημοφιλής από τη δεκαετία του 1980, αλλά η πρακτική έχει εκραγεί τα τελευταία χρόνια. Το 2022, οι εταιρείες ξόδεψαν ένα ρεκόρ 1,26 τρισεκατομμυρίων δολαρίων για εξαγορές μετοχών. Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι οι εταιρείες ξοδεύουν πάρα πολλά χρήματα σε εξαγορές μετοχών αντί να επανεπενδύουν περισσότερα από τα κέρδη τους στους εργαζομένους τους. Ο προϋπολογισμός του Μπάιντενς υπολογίζει ότι 1,17 τρισεκατομμύρια δολάρια θα συγκεντρωθούν μεταξύ 2024 και 2033 από τον ελάχιστο φορολογικό συντελεστή δισεκατομμυριούχου, τον τετραπλασιασμένο φόρο επαναγοράς μετοχών και έναν ελάχιστο φορολογικό συντελεστή πολυεθνικών εταιρειών πολλά χρήματα, αλλά ακόμα λιγότερα από όσα ξοδεύουν οι εταιρείες για εξαγορές μετοχών σε ένα ενιαίο έτος.

Μεταξύ των προτάσεων προϋπολογισμού, οι εταιρικοί φόροι θα αυξηθούν από 21 τοις εκατό σε 28 τοις εκατό. Επιδιώκει επίσης να περιορίσει τη φοροαποφυγή υπεράκτιων εταιρειών αυξάνοντας τους φόρους στα ξένα κέρδη μεγάλων αμερικανικών εταιρειών από 10,5% σε 21%. Η Amy Hanauer, εκτελεστική διευθύντρια του Ινστιτούτου Φορολογίας και Οικονομικής Πολιτικής, δήλωσε ότι η πάταξη των υποφορολογημένων ξένων κερδών ήταν πολύ καθυστερημένη. Νομίζω ότι το γεγονός ότι δεν το καταφέραμε ήδη είναι ένα μικρό αυγό στο πρόσωπό μας, διεθνώς, είπε.

Ο προϋπολογισμός προτείνει επίσης το κλείσιμο μερικών σημαντικών φορολογικών κενά που απολαμβάνουν συχνά οι πλούσιοι, συμπεριλαμβανομένων των φερόμενων τόκων, ενός επίμαχου φορολογικού κανόνα που οι επικριτές καλούν εδώ και καιρό την κυβέρνηση να καλύψει. Επιτρέπει στους διαχειριστές επενδύσεων να πληρώνουν χαμηλότερο φορολογικό συντελεστή για την αποζημίωση της επένδυσής τους από το συνηθισμένο εισόδημα. Το σχέδιο προϋπολογισμού των προέδρων όχι μόνο αυξάνει τους φόρους Medicare στο εισόδημα από επενδύσεις των πλούσιων ανθρώπων, αλλά κλείνει επίσης ένα κενό που επιτρέπει στους πλούσιους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων να αποφεύγουν να πληρώνουν φόρους Medicare στα κέρδη τους, έναν φόρο που αφαιρείται αυτόματα από τους μισθούς των περισσότερων εργαζομένων. Μια φορολογική ελάφρυνση κεφαλαιουχικών κερδών ακίνητης περιουσίας θα έκλεινε επίσης εάν οι φορολογικές προτάσεις Μπάιντεν γινόταν νόμος.

Μια μακρά ιστορία των ΗΠΑ με υψηλότερους φόρους στον ακραίο πλούτο

Οι προοδευτικοί υποστηρικτές της φορολογικής μεταρρύθμισης πανηγυρίζουν τις ιδέες που προτείνονται στον προϋπολογισμό Μπάιντεν. Είμαι ενθουσιασμένος με αυτό που πρότεινε, σε σχέση με την καρδιά του σκότους στην οποία ζούμε αυτή τη στιγμή, είπε ο Πέιν.

Αλλά τόνισε ότι είναι μόνο η αρχή. Είπε ότι πιστεύει, για παράδειγμα, ότι ένας ανώτατος φορολογικός συντελεστής 39,6% είναι βαθιά ανεπαρκής. Αν κάποιος δεν μιλάει για φορολογικούς συντελεστές 70 τοις εκατό, 80 τοις εκατό στα εισοδήματα των εκατομμυριούχων, χάνει το νόημα της άσκησης.

Μεταξύ 1944 και 1945, ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής εισοδήματος ήταν 94 τοις εκατό εν μέσω περιόδου σοβαρού εθνικού κινδύνου, ο Πρόεδρος Ρούσβελτ θεώρησε ότι ήταν παράλογο για οποιονδήποτε να έχει εισόδημα μετά τους φόρους άνω των 25.000 $ ή το ισοδύναμο λίγο πάνω από 400.000 $ σήμερα. Μόλις το 1986, η κορυφαία κατηγορία φόρου εισοδήματος ήταν 50 τοις εκατό. Από το 1965 έως το 1981, ήταν 70 τοις εκατό. Η αύξηση του ξανά στο 39,6 τοις εκατό επαναφέρει τον ανώτατο φορολογικό συντελεστή εισοδήματος στα επίπεδα πριν από τον Τραμπ. Ο κορυφαίος εταιρικός φορολογικός συντελεστής ήταν 35 τοις εκατό πριν από τις φορολογικές περικοπές της εποχής Τραμπ που τον μείωσαν στο σημερινό του 21 τοις εκατό, αλλά κατά το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του 1980, παρέμεινε περίπου στο 40 τοις εκατό.

Ο Hanauer λυπήθηκε ότι η ενισχυμένη βάση, μια φορολογική διάταξη που επιβάλλει χαμηλότερους φόρους υπεραξίας σε ένα κληρονομικό περιουσιακό στοιχείο, δεν καταργήθηκε στη νέα πρόταση προϋπολογισμού. Ωστόσο, αν και ο προϋπολογισμός δεν περιέχει όλα όσα είναι απαραίτητα για την επίτευξη φορολογικής δικαιοσύνης, είπε, είναι ένα σημαντικό άνοιγμα. Νομίζω ότι αν κοιτάξουμε στο πλαίσιο του τι έχουν επιτύχει οι Αμερικανοί πρόεδροι τα τελευταία 30 χρόνια, είναι ένα πραγματικά τολμηρό όραμα, είπε ο Hanauer.

Η αντίδραση των Ρεπουμπλικανών σε αυτές τις προτάσεις θα είναι επίσης τρομερή. Ο Πρόεδρος Kevin McCarthy και άλλοι κορυφαίοι Ρεπουμπλικάνοι της Βουλής χαρακτήρισαν τον προϋπολογισμό απερίσκεπτο σε μια δήλωση, υποστηρίζοντας ότι η μη σοβαρή πρόταση προϋπολογισμού του Προέδρου Μπάιντεν περιλαμβάνει τρισεκατομμύρια νέους φόρους που θα πληρώσουν οι οικογένειες άμεσα ή μέσω υψηλότερου κόστους.

Νομίζω ότι στο τέλος της ημέρας, ο Μπάιντεν είναι ένας απίστευτα μετριοπαθής πρόεδρος, είπε ο Πέιν. Το γεγονός ότι χαιρετίστηκε με τέτοια απώθηση από αυτή τη λιτή πρόταση είναι μια αληθινή ένδειξη του πόσο μακριά είναι η χώρα από εκεί που πρέπει να πάει.

Πρέπει οι γραμματείς να πληρώνουν υψηλότερους φόρους από τους δισεκατομμυριούχους;

Ο μετριοπαθής πρόεδρος έχει υιοθετήσει μια συναρπαστική προοδευτική ρητορική όσον αφορά την ανισότητα του πλούτου. Ο Πέιν υπέθεσε ότι οι ηχηρές εκκλήσεις των κυβερνήσεων για αναδιανομή του πλούτου των δισεκατομμυριούχων είναι ένα σημάδι του πόσο άσχημα έχουν γίνει τα πράγματα. Νομίζω ότι ο Μπάιντεν βλέπει μια χώρα που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, είπε. Και έτσι, για μένα, είναι λογικό ένα άτομο στη θέση του να προτείνει ποιες είναι σημαντικές αλλά όχι ιδιαίτερα μετασχηματιστικές πολιτικές. Αλλά τουλάχιστον παίρνει τον Τιτανικό δείχνοντας μακριά από το παγόβουνο. Η προώθηση ενός συνεπούς μηνύματος σχετικά με τη φορολόγηση των πλουσίων είναι ένα κρίσιμο πρώτο βήμα.

Δεν είναι επίσης ένα μη δημοφιλές μήνυμα. Μια δημοσκόπηση της Gallup το περασμένο καλοκαίρι έδειξε ότι η ισχνή πλειοψηφία των Αμερικανών πιστεύει ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να είναι σε θέση να αναδιανέμει τον πλούτο επιβάλλοντας υψηλότερους φόρους στους πλούσιους. (Σχεδόν το 80 τοις εκατό των Δημοκρατικών συμφωνεί με την ιδέα.) Σε μια δημοσκόπηση του 2018 της Gallup, περισσότερο από το 60 τοις εκατό των ανθρώπων είπε ότι οι πλούσιοι άνθρωποι και οι εταιρείες πλήρωσαν πολύ λίγους φόρους.

Ο Μπάιντεν εκμεταλλεύεται την πολιτική κινητοποίηση γύρω από το ζήτημα της οικονομικής ανισότητας. Το παρουσιάζει ως μια αυθόρμητη, μια απλή και αναμφισβήτητη αλήθεια με την οποία μπορούν να συμφωνήσουν όλοι οι εργαζόμενοι. Ήταν εμφανές στη γλώσσα που χρησιμοποίησε ο Μπάιντεν στην ομιλία του στο SOTU Κανένας δισεκατομμυριούχος δεν πρέπει να πληρώνει χαμηλότερο φορολογικό συντελεστή από έναν δάσκαλο ή έναν πυροσβέστη, είπε και είναι εμφανές και στη γλώσσα της πρότασης προϋπολογισμού. Αναφέροντας το κενό μεταφερόμενου επιτοκίου, η πρόταση υποστηρίζει ότι θα τερματίσει έναν μηχανισμό που επιτρέπει σε ορισμένους πλούσιους διαχειριστές επενδυτικών κεφαλαίων να πληρώνουν φόρους με χαμηλότερους συντελεστές από τους γραμματείς τους, υπενθυμίζοντας τον διάσημο ισχυρισμό του δισεκατομμυριούχου Warren Buffets ότι ο γραμματέας του πλήρωσε περισσότερους φόρους από εκείνον.

Οι φορολογικές προτάσεις Μπάιντεν έρχονται επίσης σε μια εποχή που ένας αυξανόμενος αριθμός κρατών γίνονται φορολογικοί παράδεισοι που ενθαρρύνουν τη συσσώρευση ακραίου πλούτου αντί να τον αναδιανέμουν. Το γεγονός είναι ότι οι περισσότεροι φορολογικοί κώδικες των πολιτειών μας είναι ανάποδα, είπε ο Hanauer, σημειώνοντας ότι οι περισσότερες πολιτείες αντλούν μεγαλύτερο μερίδιο εσόδων από Αμερικανούς χαμηλού εισοδήματος από ό,τι από πλούσιους. Έτσι, γίνεται ακόμη πιο σημαντικό να έχει η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έναν πραγματικά προοδευτικό φορολογικό κώδικα για να αντισταθμίσει το γεγονός ότι τόσοι πολλοί φορολογικοί κώδικες των πολιτειών είναι οπισθοδρομικοί.

Και πάλι, δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό που πρέπει να συμβεί, είπε ο Πέιν. Αλλά είναι κάτι που δεν έχουμε δει από τους Δημοκρατικούς εδώ και δεκαετίες.